Sarkaç


Vatandaş olarak hepimizin başının üstünde bir sarkaç sallanıyor.
Bu sarkaç, kah gülle gibi ağır, kah kılıç keskin oluyor.
Vuruyor yıkıyor, kesiyor kanatıyor.
Geriye kalan sessizliğe terk edilmiş bir acı.
Ama inanıyorum ki kalp var artık zulümden önce.
Allah'ın hükmü, kulun hakkı var.
Bir de Hakkın dönüp boyunlara vurduğu mahşer yeri var.
Ve bizi asla terk etmeyen hafızamız var.
Bu hafıza gün olur Dersim'i hatırlatır, gün olur başka bir toplumsal acıyı. // Mahir Demir'e mektubumdur... - 

Oğuz Ağca / 14.03.2010 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Almanya'dan Mektup Var (3)

Türk Lolita'nın kayıp hikayesi (2)

Sen beni unutamazsın