Babalar ve kızları

Babalar en çok kızlarını sever

Kız çocukları babalar için çok farklıdır.
Babaların kızlarına bakışları, gülüşleri, sarılışları...
Farklıdır babaların kızlarını özleyişleri

Çocuklar arası ayrımcılık yapılır
Babalar en çok kızlarını sever
Dünyanın en güzel görüntüsü, bir kız çocuğunun babasına sarılıp yanaklarından öpüşüdür.
Kızı kaç yaşında olursa olsun, babalar yanakta o hayat öpücüğünü ister.

Hayatta her şeyin samimiyetinden şüphe edilir ama bir kız çocuğunun akşam isten eve gelince babasının kucağına atlayıp boynuna sarılmasında asla yalan yoktur.
Hayatın belkide en güzel yanı bir baba için o andır.


Bazende sitem ederler kızlarına
Odasında oyuna veya dersine dalmıştır, gelişini duymamıştır.
Bazende telefonda arkadaşıyla konuşuyordur.
Ya da bilgisayar başında...
Odasını hafif aralarsın.
Gizli gizli izlersin bütün masumiyetini.
Bazanda hiç çıkmaz odasından

Gece olur, akşam seni kapıda karşılamaması içine dokunmuştur.
Yine odasını aralar, önce bi müddet izler, sonra içeri girersin.
Bir masal prensesi gibidir.
Dünyanın bütün masumiyetini sanki Yaradan ona bahşeylemiştir.
Üzerini örtersin.
Başını sıvazlarsın.

Çocukta olsa, genç kız da olsa, evlenip boşanmış gelse de, o hep senin biricik kızındır.
Yüreğin yanıktır.
Belini büker senin, hiç bilmez.
Arkasında hep bir dağ görmek ister sana baktığında.
İstediği zaman yaslanacak, istediği zaman kalkıp gidecek.
Babalar kızları için vardır.
Çünkü babalar en çok kızlarını sever.


Erkek evlat hoyrattır.
Kız çocuklarına benzemez.
Kainatın en sıcak busesini kondurur yanağına, ölmek istersin.
Babalar en çok kızlarını sever

 Oğuz Ağca / 20 Nisan 2012

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Almanya'dan Mektup Var (3)

Resim
Sevgili anneciğim, Satırlarıma başlamadan önce selam eder ellerinden öperim. Nasılsın iyi misin anne? Biz çok iyiyiz. Biz çok rahatız burada, seni çok özledik burada. Biz burada okula gidiyoruz.Resim çektirdik sana göndereceğiz. Anne sana yine yazacağız. Yine söylüyorum sen hiç üzülme. Anne Cengiz diyor ki, ben annemi çok özledim. Hadi anne hoşçakal. Resimdeki büyük adam dedem oluyor. Buradaki annemin babasıdır. Oğuz Oğuz'un ve Cengiz'in dedesiyim ben . Kızım çocukları hiç merak etme. Pek emniyetteler. Hepinize selam ederiz. Acele cevap bekleriz. Altına imza atıyorum Oğuz'u dedesi Hoşçakalın. Kadir Akbey Pazartesi 5.10.1987
Devamı

Türk Lolita'nın kayıp hikayesi (2)

Resim
Neslihan, banyodan çıkıp mutfağa gitti. Fincanına kahve döktü. Şeker katmazdı, biraz süt döker hepsi o kadar. Kahvesini yudumlarken akşamdan sardığı sigaralardan birini yaktı. Aklına annesi geldi tekrar. ‘’Lanet olsun senin gibi anneye!’’ dedi farkında olmadan sesli bir biçimde. Neslihan henüz on üç yaşındayken Serkan diye bir erkek arkadaşı olmuştu. Nasıl olmuşsa annesinin bu durumdan haberdar olmuştu. Büyük olay çıkarmıştı. On üç yaşında bir kızın flörtünden nolurdu diye düşündü. Bunun için evde büyük fırtınalar koparmaya değer miydi? O günden sonra Neslihan diye seslenmiyordu annesi kendisine. Kız Orospu diye çağırıyordu sürekli. Neslihan bu aşağılanmayı hazmedemiyordu. Odasına çekilip yorganın altında saatlerce ağladığı oluyordu. Bir anne nasıl bu kadar acımasız olabilir diye düşünmekten kendini alıkoyamıyordu. Neslihan doğuştan esmer tenliydi. Annesi, bu baba tarafına çekmiş diye dışlıyordu adeta onu. Oysa ablası Gülhan öyle miydi? O annesinin beyaz tenli meleği
Devamı

Atatürk ve Ben

Resim
  Geçmişimde beni rahatsız eden pek fazla bir şey yok diye düşünüyorum. Ancak sadece bir şey için kendi kendime kızdığım oluyor. O da şudur ki; Atatürk'e karşı önyargılı olduğum yıllar. Hele hele bugünün Türkiye'sinden baktığım zaman geçmişimin bu dönemi için gerçekten çok hayıflanıyorum. İnsan ideolojik saplantılarından kurtulduğu an, düşüncesi gelişiyor ve değişiyor. Kırk yıldır aynı düşüncedeyim gibi sözler sadece ve sadece aptalların savunacağı bir şeydir. Türk insanı akıl ile inanç arasında sıkışıp kalmış. Bu bir logos - mitos savaşı. Atatürk'ün en büyük derdi bu milletten logosçu bir toplum yaratmaktı. Çökmüş bir imparatorluktan yeni bir ulus devleti yaratırken neden bu kadar sert geçişler yaptığını anlayamıyordum. Bugün ise bu sert denilen geçişlerin bile yetersiz olduğunu görebiliyorum. Kim ne derse desin, Kemalizm bir aydınlanma hareketidir. Peki ya, hal böyleyken Atatürkçü düşünce neden toplumun genelinde karşılık bulmadı? Kimse inkar etmesin; İslam'i kesimde
Devamı