Saplantılarımız



Sahip olduğumu terk edip, sahip olamadığıma sıkı sıkı tutunuyorum
Bu yaşam yolunda kendini bilmek ne zormuş
Herkes kendisinden esirgenen şeyler hakkında saplantılıdır
Benim saplantım sahibin olamayışıma

 Oğuz Ağca / 24 Nisan 2012

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Almanya'dan Mektup Var (3)

Resim
Sevgili anneciğim, Satırlarıma başlamadan önce selam eder ellerinden öperim. Nasılsın iyi misin anne? Biz çok iyiyiz. Biz çok rahatız burada, seni çok özledik burada. Biz burada okula gidiyoruz.Resim çektirdik sana göndereceğiz. Anne sana yine yazacağız. Yine söylüyorum sen hiç üzülme. Anne Cengiz diyor ki, ben annemi çok özledim. Hadi anne hoşçakal. Resimdeki büyük adam dedem oluyor. Buradaki annemin babasıdır. Oğuz Oğuz'un ve Cengiz'in dedesiyim ben . Kızım çocukları hiç merak etme. Pek emniyetteler. Hepinize selam ederiz. Acele cevap bekleriz. Altına imza atıyorum Oğuz'u dedesi Hoşçakalın. Kadir Akbey Pazartesi 5.10.1987
Devamı

Türk Lolita'nın kayıp hikayesi (2)

Resim
Neslihan, banyodan çıkıp mutfağa gitti. Fincanına kahve döktü. Şeker katmazdı, biraz süt döker hepsi o kadar. Kahvesini yudumlarken akşamdan sardığı sigaralardan birini yaktı. Aklına annesi geldi tekrar. ‘’Lanet olsun senin gibi anneye!’’ dedi farkında olmadan sesli bir biçimde. Neslihan henüz on üç yaşındayken Serkan diye bir erkek arkadaşı olmuştu. Nasıl olmuşsa annesinin bu durumdan haberdar olmuştu. Büyük olay çıkarmıştı. On üç yaşında bir kızın flörtünden nolurdu diye düşündü. Bunun için evde büyük fırtınalar koparmaya değer miydi? O günden sonra Neslihan diye seslenmiyordu annesi kendisine. Kız Orospu diye çağırıyordu sürekli. Neslihan bu aşağılanmayı hazmedemiyordu. Odasına çekilip yorganın altında saatlerce ağladığı oluyordu. Bir anne nasıl bu kadar acımasız olabilir diye düşünmekten kendini alıkoyamıyordu. Neslihan doğuştan esmer tenliydi. Annesi, bu baba tarafına çekmiş diye dışlıyordu adeta onu. Oysa ablası Gülhan öyle miydi? O annesinin beyaz tenli meleği
Devamı

Sen beni unutamazsın

Resim
Beni sev veya nefret et. Her iki türlü de beni asla unutamazsın. Sevseydin kalbinde olurdum. Sen nefret etmeyi tercih ettin. Ölene kadar hep aklında kalacağım. Ne yapsan sen beni unutamazsın. Hep bir boşluk duygusu içinde olacak. Sanki içinde derin bir hiçlik var gibi. Beni kah özleyeceksin, Kah benden nefret edeceksin. Kah aniden karşıma çıksa da boynuna sarılsam diyeceksin Kah öldürmek isteyeceksin. Sen beni ölsen de unutamazsın. Tam unutacakmış gibi olursun Bir şarkı çalar, bütün anıların depreşir. Sürekli oturduğum koltuğa dalar gider gözlerin. Dolabında bir parça eşyam geçer eline Sen beni unutamazsın... Boğazın düğümlenir, ağlayamazsın. Bütün bunları çok sevildiğimi düşündüğüm için söylemiyorum. Çok sevdiğimi bildiğim için söylüyorum.
Devamı