Boşluğa düşmek...


Boşluğa düşmek...
Boşluğa düşmek şeytanın kucağına düşmek gibi bir şey sanki.
Acınası çocukluğun, zavallı gençliğin ve ufuklarda mutluluk ışıltısı görünmeyen bir hayat…
Bunların hepsi isyana davet sanki.
Asıl mücadelem şimdi başlıyor aslında.
İsyancı ruhumu şeytana kaptırmamam gerek.
Şeytanla acımasız ve anlamsız bir mücadeleye girdim ve bu mücadeleden yenik düşmeden çıkmam gerek.

Oğuz Ağca / 12 Temmuz 2011

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Almanya'dan Mektup Var (3)

Türk Lolita'nın kayıp hikayesi (2)

Atatürk ve Ben