Ben hiç kimseye bir şey söylemedim. 
Ne sitem ettim ne de kırgınlığımı belli ettim. 
Sadece yazdım. 
Bundan sonra da hep yazacağım.

hayatta yapmam dediklerin bir liste halinde uzayıp gidiyorsa, ne sen sen gibi olursun nede hayat sana adil ve gerçekçi olur..

Eskiden kalma bir hayal var, hafızamı meşgul eden
Loş bir mekanda sana şiirler okuyorum
İncir reçeli de koymuş masaya garson
Fırından yeni çıkmış ekmeğin kokusu da sarmış etrafı

bir kadeh sessizlik doldurdum, daldım gittim semaya. dünya derdi sarmış dört yanımı yaşamayı öğrenemedim hala..




Sahip olduğumu terk edip, sahip olamadığıma sıkı sıkı tutunuyorum
Bu yaşam yolunda kendini bilmek ne zormuş
Herkes kendisinden esirgenen şeyler hakkında saplantılıdır
Benim saplantım sahibin olamayışıma 




bu gerçekten ben miyim, yoksa aynadaki yansımam mı? ya gözlerimdeki heyecan o da mı sahte? mutsuz olan sen misin yoksa ben mi? bunu sorgulayacak kadar hakkım yok mu üzerimde.

sen giderken ben ışıkları söndürdüm, prangalar giyindim, tam 4 yıl olmuş dün..

biliyor musun
ben hala o eskiden kalma hayallerimin peşindeyim
bir umut
bir umut ki bana yeni hayaller kurdurmayı sevdiren
ne de ihmal ettik on yıllardır hayal kurmayı düşünsene
hep öteledik bilinmedik yarınlara

Acı çeke çeke değil, zevkle ve kendinden geçmiş bir halde yanıyorum senin gönlünde
Sen ise seni alkışlamayan herkes yok olsun istiyorsun
Bu kadar bencil olma ey sevgili 

Yine dönüp dolaşıp aynı kelimenin etrafında dönüyoruz: Özgürlük! // 07.03.2010

Gözleri uzaklara dalan birinin, yakınlarda olmayan bir hikayesi vardır...

Yapamıyorsan, günahlarımı üzerinden at bir çırpıda
Ve bir an evvel git
Git ve gelme!
Günahlarımı bana bırak 





Kafamı pencereye yaslamış göklere doğru bakıyorum. 
Bir kırlangıç sürüsüne takıldı gözlerim. Nasıl bir zevkle kanat çırpıyorlar, insan büyüleniyor resmen. Adeta keyifle uçup, kanat çırpmaktan hoşlanıyorlar. Sanki özgürlüğe kanat çırpıyorlar. 
İnsan kendisine sormadan edemiyor: Bu özgürlük nasıl bir şey!

Ne çok günler geride bıraktım, zaten yokmuşlar

09.02.2017 / Perşembe