Şehide veda

Sabah 10 gibi ofise geldim, megafondan Kuran tilaveti sesi geliyor.
Önce camiden geldiğini düşündüm.
Herhalde Beşiktaş şehitleri için camilerde Kuran okutuluyor dedim.
Sonra biraz daha kulak verdiğim de, sesin cami tarafından gelmediğini anladım.
Ofisin dışarı bakan kısmı tamamen cam.
Sesin hemen köşedeki apartmanın önünden geldiğini anladım.
Sokağın girişini bir polis arabası tutmuş, önünde de biraz kalabalık vardı.
Civardaki binaların pencereleri Türk bayrakları ile süslenmiş.
Aşağıya indim sokağın girişine doğru yürüdüm.
Sokağın başına gelince büyük bir kalabalığın olduğunu gördüm.
Bu kalabalık o kahpe saldırıda şehit düşen polislerden biri için toplanmış.

Apartmanın önüne belediye bir taziye çadırı koymuş.
Anne baba henüz daha benim yaşımda.
Aslen Çorumlular.
Şehit olan yiğidimiz ise ailenin ilk çocuğu.
Kuran tilaveti, salavatlar derken...
Konvoyla birlikte şehidimiz baba evine helallik için getirildi.
İki otobüs meslek arkadaşı geldi onunla.
Hepside henüz daha yirmisinde pırıl pırıl kızlı oğlanlı gençler.
Anne çok perişandı.
Aracın basamağına basıp iki de bir tabuta sarılıyordu.
Kapıda helallik alındıktan sonra camide cenaze namazı için yola çıktı.
İnsanın içi acıyor.
Ateş gerçekten düştüğü yeri yakıyor.
Bir kaç gün sonra o aile acılarıyla baş başa kalacak.
Allah bu memleketi hainlerden korusun.
Emniyet güçlerimizi korusun.
Allah şehitlerimize rahmet eylesin, cennetine kabul eylesin!


Bugüne de hüzünlü bir not düştük.
Günlerden 12 Aralık Pazartesi