Ne güzel adamlardık biz!

Ne güzel adamlardık biz!
Hatırlasana...
Bir dal cigarayı beş kişi paylaştığımız olmuştu.
Canı sağolsun Nebi'nin hiç sigarası olmazdı, hep bizden otlanırdı.
Bahanesi de hazırdı.
Babama verilmiş sözüm var oğlum derdi.
Sanki bizler babamızın rızasıyla sigara içiyorduk.
Ama delikanlı çocuktu.
O Maraşçasıyla Türkçe'mizi katletse de, yine de pusulamızdı o bizim.
Belkide kötü alışkanlıklarımızın olmayışını ona borçluyuz.
İyi çocuklardık biz!
Birimizin bacısı, hepimizin bacısıydı.
Kimse kimsenin bacısına kötü gözle bakmazdı.
Aynı kıza göz koymazdık da...
Sevdiğimiz kıza yazdığımız şiirleri birbirimize okurduk.
Kızın kapısında nöbet tutulacaksa her beraber tutardık, kar demeden kış demeden.
Mutlu vardı; naif sevecen kız gibi çocuktu.
Sümer Özgü diye bir sanatçının varlığından onun sayesinde haberdar olmuştum.
Burdur'u anlata anlata bitiremezdi.
Hiçbir falsosunu görmedik.
Belki de sigarayı bile bize ayak uydurmak için içiyordu.
Esaslı dostlardık biz!
Elimize para geçtiğinde doğru Mevlana'ya ekmek arası döner yemeye giderdik.
Parası olan olmayanınkini karşılardı.
Parası olmayan kasada geride dururdu, anlardık.
Öyle kitap okuyan çocuklar değildik, bol bol şiir yazardık.
Lütfü hep çalıntı şiirlerle karşımıza çıkardı.
Şiirin orasından burasından kırpınca anlamayız sanardı ama anlardık.
Utan seni emek hırsızı derdik, utanmazdı!
E adam napsın, her hafta bir başka kızla çıkardı o çirkin suratıyla.
Elindeki şiirlerle idare etmesini biliyordu.
Bir şiiri beş ayrı kıza yolladığını biliriz.
Adam gibi adamlardık biz!
Biri diğerinin annesini babasını yolda görürse, koşar eline varırdı.
Elinde bir şey varsa eve kadar taşırdı.
Her birimizin annesinin çorbası nasip olmuştur bizlere.
Soğuk kış günleri deli gibi sokaklarda yürürdük.
Bazen içimizden birinin annesine çay koydurur, evde otururduk saatlerce.
Bazen de çok üşürsek Ülkücü derneğine gider sıcak çayla birlikte Ahmet abinin sohbetlerini dinlerdik.
John Wayne'in filmlerini anlatırdı tekrar tekrar.
Karl Marx ile Darvin'in ayrı adamlar olduğunu ondan öğrendik, Moğolistan'daki Orhun Abideleri'ni de...
Çay ocağı nöbetine yazacakları zaman usulca savuşurduk ordan.
Bir de ben vardım...
Ben Ankaralı'yım, hepinizden daha iyi üstünüm diye takılırdım arkadaşlara.
Onlarda arasıra bana Gavur İzmir muamelesi yapardı ama yine de çok güzel dostluğumuz vardı.
Velhasıl; güzel günlerdi o günler!